Why do you go/have you gone to school?
In our educational system, we pretty much spend the first two decades of our life going to school. Spending our childhood learning. Well, that's the way childhood should be, no argues with that. That morning privilege/routine/torture (Choose one and choose wisely) we do 5 days of the week to learn about how and why things work (Science, Math, etc.), who made things work (History), and what were those people thinking when they made it work (Philosophies, Religion). These were taught to us to expand our knowledge of the world, of its inhabitants, and to give us an idea of how to use that knowledge for the greater benefit of the world.
Or at least, that's how it's supposed to be.
Wednesday, March 28, 2012
Monday, March 26, 2012
Before and After
Akala ko nung bata ako, may mga dinosaur pa nung panahon ng lolo at lola ko.
Tinanong ko pa nga sila eh.
Akala ko nung bata ako, hindi talaga pumupunta ng opisina ang mga magulang ko. Akala ko tinataguan lang nila ako somewhere sa labas ng bahay hanggang 5 o' clock ng hapon. Atsaka na sila papasok ng bahay ulit.
Akala ko nung bata ako, pinapalitan ang pangalan kapag matanda ka na. Para umayon sa edad.
Akala ko nung bata ako, bigla-bigla na lang magma-mature ang mga tao pagdating ng panahon. Parang Sims.
Akala ko nung bata ako, pagtakwil ang katumbas ng isang bagong kapatid.
Tinanong ko pa nga sila eh.
Akala ko nung bata ako, hindi talaga pumupunta ng opisina ang mga magulang ko. Akala ko tinataguan lang nila ako somewhere sa labas ng bahay hanggang 5 o' clock ng hapon. Atsaka na sila papasok ng bahay ulit.
Akala ko nung bata ako, pinapalitan ang pangalan kapag matanda ka na. Para umayon sa edad.
Akala ko nung bata ako, bigla-bigla na lang magma-mature ang mga tao pagdating ng panahon. Parang Sims.
Akala ko nung bata ako, pagtakwil ang katumbas ng isang bagong kapatid.
Tuesday, March 20, 2012
An Infinite Word Spoken By Finite Creatures
I wonder why "forever" exists in man's vocabulary.
No, wait..
I wonder how "forever" exists in man's vocabulary.
We see/hear it all the time, don't we? In song lyrics, in movie scripts, in matrimonial vows (ok, maybe sometimes), on social networking sites, and pretty much everywhere, I guess.
Thanks to popular media, you probably see it being said in a passionate way. With confidence. With courage. With fire in their eyes. With cheesy dialogues and intense eye contact.
Question is: How can one accept a responsibility/duty/task that definitely transcends beyond his/her own lifetime?
No, wait..
I wonder how "forever" exists in man's vocabulary.
We see/hear it all the time, don't we? In song lyrics, in movie scripts, in matrimonial vows (ok, maybe sometimes), on social networking sites, and pretty much everywhere, I guess.
Thanks to popular media, you probably see it being said in a passionate way. With confidence. With courage. With fire in their eyes. With cheesy dialogues and intense eye contact.
Question is: How can one accept a responsibility/duty/task that definitely transcends beyond his/her own lifetime?
Friday, March 2, 2012
Tuesday. Hardcore Tuesday.
*piano cue* Ang susunod na programa ay rated PG
February 28, 2012
4:23 pm, UST Library
Ayos, tapos na thesis works for the day. Kailangan ko nang umuwi. Nabanggit nga pala ni dad na magiging trapik mamayang hapon dahil may parang demonstration yata sa Quirino Grandstand. *le fastwalking like a boss*
4:30 pm, España Blvd, sa jeepney
Manong, bayad po. Lawton.
5:11 pm, doon sa may underpass sa Quiapo
Grabe, tagal naman umusad. Parang Pilipinas (lol). Inabutan na yata dito yung trapik. Paano na kaya sa Lawton?
5:20 pm, near Quiapo church
Patay, pinapababa na ang mga pasahero. Nandito na ang trapik. Tsk. Looks like I'm walking from here. Hindi ko na kukunin bayad ko. Lapit lang naman.
5:29 pm, pababa ng Quezon bridge
Wow, kailan pa naging open jeepney parking ang kalsada sa Lawton? Oh wait...nagtatawag yata sila ng mga pasahero. So naging isang malaking terminal ng jeep ang Lawton? Eh paano aalis yung jeep kung may nagku-kumpulan sila doon? Eh, hindi ko na problema yon. Sige lang, deretso lang sa paglakad.
5:31 pm, sa may terminal
Daming tao nakapila. Well, expected na yan. At least nandito na. Sasakay na lang.
6:25 pm, sa may terminal pa rin
May naririnig sa mga barker at driver sa terminal na matagal pang makakabalik ang mga sasakyan nila. Shit. Pero...hintay muna ng sandali pa. Baka may dumating...Pananalig lang.
6:55 pm, sa may terminal pa rin hanggang ngayon
LOL, screw this. Mage-LRT na lang ako papunta doon sa kabilang sakayan. Konti naman na ang mga tao sa train eh.
7:03 pm, LRT Central station
Whaaat? May pila na rin sa may hagdanan dito para magpatusok ng bag kay kuya guard? Pati grabe naman itong "pila" na to. Kala ko may magko-concert sa may taas. Nagkakahalo pa ang mga katas naming lahat. Parang chemistry experiment gone wrong. Pero astig, nagkakaisa ang lahat sa trip. Mga nagsisigawan na mga tao, nage-enjoy sa pila, nagkakaisa, kasi parehas ang sinisigaw ng kanilang mga isip: Gusto na naming umuwi.
7:26 pm, nasa LRT na mismo
DUDE, ANSARAP NG HANGIN NG AIRCON. WIND OF THE GODS!
7:41 pm, LRT EDSA station/jeep & van terminal
Whoo, at least nakapagpalamig. Oh look, pila na naman. Jeep na lang ako pauwi. Mas mabilis mapuno at madami pa yata silang mga jeep na pwedeng bumiyahe. *hikab* Inaantok na kooo...
8:30 pm, sa jeep
YES! Aalis na! \:D/
9:02 pm, Cavite, nakababa na ng jeep; naglalakad na lang
Haa...haa...So nearly there...*insert Boulevard of Broken Dreams here*
9:05 pm, Home
*itabi ang bag, higa/gapang/gulong sa lapag* DUDE, ANG GANDA PALA NG BAHAY NAMIN. ANG PRESKO NG TILES AT CARPET.
Moral lesson of the story: Gawin ang mga thesis works kaagad.
February 28, 2012
4:23 pm, UST Library
Ayos, tapos na thesis works for the day. Kailangan ko nang umuwi. Nabanggit nga pala ni dad na magiging trapik mamayang hapon dahil may parang demonstration yata sa Quirino Grandstand. *le fastwalking like a boss*
4:30 pm, España Blvd, sa jeepney
Manong, bayad po. Lawton.
5:11 pm, doon sa may underpass sa Quiapo
Grabe, tagal naman umusad. Parang Pilipinas (lol). Inabutan na yata dito yung trapik. Paano na kaya sa Lawton?
5:20 pm, near Quiapo church
Patay, pinapababa na ang mga pasahero. Nandito na ang trapik. Tsk. Looks like I'm walking from here. Hindi ko na kukunin bayad ko. Lapit lang naman.
5:29 pm, pababa ng Quezon bridge
Wow, kailan pa naging open jeepney parking ang kalsada sa Lawton? Oh wait...nagtatawag yata sila ng mga pasahero. So naging isang malaking terminal ng jeep ang Lawton? Eh paano aalis yung jeep kung may nagku-kumpulan sila doon? Eh, hindi ko na problema yon. Sige lang, deretso lang sa paglakad.
5:31 pm, sa may terminal
Daming tao nakapila. Well, expected na yan. At least nandito na. Sasakay na lang.
6:25 pm, sa may terminal pa rin
May naririnig sa mga barker at driver sa terminal na matagal pang makakabalik ang mga sasakyan nila. Shit. Pero...hintay muna ng sandali pa. Baka may dumating...Pananalig lang.
6:55 pm, sa may terminal pa rin hanggang ngayon
LOL, screw this. Mage-LRT na lang ako papunta doon sa kabilang sakayan. Konti naman na ang mga tao sa train eh.
7:03 pm, LRT Central station
Whaaat? May pila na rin sa may hagdanan dito para magpatusok ng bag kay kuya guard? Pati grabe naman itong "pila" na to. Kala ko may magko-concert sa may taas. Nagkakahalo pa ang mga katas naming lahat. Parang chemistry experiment gone wrong. Pero astig, nagkakaisa ang lahat sa trip. Mga nagsisigawan na mga tao, nage-enjoy sa pila, nagkakaisa, kasi parehas ang sinisigaw ng kanilang mga isip: Gusto na naming umuwi.
7:26 pm, nasa LRT na mismo
DUDE, ANSARAP NG HANGIN NG AIRCON. WIND OF THE GODS!
7:41 pm, LRT EDSA station/jeep & van terminal
Whoo, at least nakapagpalamig. Oh look, pila na naman. Jeep na lang ako pauwi. Mas mabilis mapuno at madami pa yata silang mga jeep na pwedeng bumiyahe. *hikab* Inaantok na kooo...
8:30 pm, sa jeep
YES! Aalis na! \:D/
9:02 pm, Cavite, nakababa na ng jeep; naglalakad na lang
Haa...haa...So nearly there...*insert Boulevard of Broken Dreams here*
9:05 pm, Home
*itabi ang bag, higa/gapang/gulong sa lapag* DUDE, ANG GANDA PALA NG BAHAY NAMIN. ANG PRESKO NG TILES AT CARPET.
Moral lesson of the story: Gawin ang mga thesis works kaagad.
Subscribe to:
Posts (Atom)